در حدفاصل جاده پاکدشت به شریف‌آباد، مجتمع کشاورزی بسیار گسترده‌ای به نام «کشت و صنعت شهید مطهری»، واحد سرخه‌حصار، واقع شده است. این مجموعه در واقع اراضی‌ای است که در دست برخی ملاکان پیش از انقلاب بوده و پس از انقلاب، کنترل آن به بنیاد مستضعفان سپرده شد اما تا سال‌های اخیر فعالیت جدی در این مجموعه انجام نشده تا این‌که در دهه ۹۰، با توسعه برنامه‌هایی برای بهره‌برداری از این مجموعه، اقدامات خوبی صورت گرفته و به‌صورت جدی، این برنامه‌ها از سال ۱۳۹۵ جنبه اجرایی به خود گرفته است.
در بخش وسیعی از این مزرعه که ۱۵۰ هکتار آن زیر کشت رفته است، درختان زیتون پرورش داده شده است. دکتر امیر بستانی، دانشیار گروه علوم خاک، دانشگاه شاهد در دوره فرصت مطالعاتی صنعتی در شرکت کشت و صنعت شهید مطهری واحد سرخه به بررسی وضعیت خاک این منطقه از لحاظ تامین نیازهای درختان زیتون پرداخته است که نتایج این تحقیقات می‌تواند در بهبود وضعیت تولید زیتون در این منطقه بسیار تاثیرگذار باشد.
از دیم به آبیاری
در چند دهه اخیر، کشت زیتون از باغ‌های سنتی گسترده با فاصله زیاد و دیم به باغ‌های فشرده نزدیک‌فاصله و آبیاری تغییر یافته که منجر به افزایش تولید روغن شده است.
این افزایش تولید روغن تنها با افزایش جزئی در سطح زیر کشت همراه بوده است و بیشتر می‌توان آن را به تشدید مدیریت و افزایش عملکرد در واحد سطح کشت نسبت داد.
تغذیه گیاه بخش ضروری مدیریت باغات زیتون است. درخت زیتون مانند بسیاری از گیاهان دیگر به همه عناصر درشت و ریزمغذی برای توسعه و تولید مناسب نیاز دارد. کوددهی سنتی همیشه به‌سادگی با کودهای طبیعی و مالچ‌های پوسیده انجام می‌شود. این روش تضمین می‌کند که تمام مواد مغذی به‌کاررفته برای درختان به‌راحتی قابل‌استفاده هستند. همچنین احتمال کوددهی بیش‌ازحد را کاهش می‌دهد که می‌تواند اثرات مضری بر درختان، خاک و سطح زیرین سطح آب داشته باشد.
کاربردهای منظم یا زیاد کودهای شیمیایی ممکن است بیش از آن‌که فایده داشته، ضررهای جبران‌ناپذیری داشته باشد و این در حالی است که کود شیمیایی کنترل‌‌شده می‌تواند محصولات خوبی تولید کند؛ به همین دلیل است که باید به‌دقت کنترل شود تا اطمینان حاصل شده که این کودها آسیبی به خاک و درختان وارد نمی‌کنند.
اگرچه به‌دلیل نداشتن تجزیه آماری برای سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ در مجتمع کشت و صنعت شهید مطهری، نمی‌توان باقاطعیت درخصوص وضعیت عناصر غذایی گیاه در خاک این منطقه اظهارنظر کرد، در مقایسه با سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸، برای سال ۱۴۰۰ با کمبود شدید تمامی عناصر مواجه هستیم. همچنین در مقایسه با سطح بهینه عناصر غذایی ضروری، هیچ یک از عناصر در وضعیت مطلوبی قرار ندارند؛ لذا با یک کمبود عمومی عناصر غذایی مواجه هستند؛ بنابراین برنامه‌ریزی برای یک تجزیه جامع در زمان و مکان استاندارد تهیه یک نسخه غذایی استاندارد قطعاً می‌تواند منجر به بهبود عملکرد کمی و کیفی شود.
مسلماً مباحث مربوط‌به اقلیم و همچنین تراکم کاشت موضوعاتی هستند که تغییر آن‌ها ممکن نیست. اما به نظر می‌رسد ایجاد یک برنامه غذایی مناسب و متعادل می‌تواند بخشی از کاهش درصد روغن را جبران کند. اگرچه هم‌اکنون با برداشت روغن معادل با ۸۱۷ کیلوگرم از هر هکتار، شرایط در وضعیت نامطلوبی قرار ندارد اما باتوجه‌به مطالعات مربوط‌به مباحث تغذیه‌ای و نظر به این‌که ایجاد شرایط تغذیه‌ای متعادل می‌تواند حتی بخشی از معضلات اقلیمی را نیز جبران کند، لذا به نظر نیاز است یک مطالعه جامع درخصوص یافتن یک برنامه غذایی مطلوب باتوجه‌به تراکم کاشت، وضعیت خاک بستر و شرایط خاص اقلیمی باید صورت پذیرد.
دیدگاهتان را بنویسید