امروز سرمایه گذاری در تولید دانش بنیان به عنوان یکی از مهمترین رویکردهای توسعه ای کشور شناخته می شود و نقشی کلیدی در ارتقای بهره وری، خلق ارزش افزوده و تقویت رقابت پذیری ملی ایفا می کند. در دنیای کنونی، سرمایه گذاری صرف در زیرساخت های سنتی و روش های قدیمی تولید نه تنها پاسخگوی نیازهای روزافزون جامعه نیست، بلکه موجب عقب ماندگی در رقابت های منطقه ای و جهانی نیز خواهد شد. در مقابل، تولید دانش بنیان یعنی به کارگیری دستاوردهای علمی و فناورانه در فرایندهای تولید فرصتی است که با هزینه کمتر، کیفیت بالاتر و سرعت بیشتر، مسیر توسعه پایدار را هموار می کند. تجربه های جهانی نشان داده است کشورهایی که سرمایه گذاری در حوزه دانش بنیان را در اولویت قرار داده اند، توانسته اند نه تنها چرخه های تولید خود را متحول کنند، بلکه به قدرت های نوظهور اقتصادی در سطح بین المللی تبدیل شوند.

انرژی‌های تجدیدپذیر دیگر گزینه جانبی نیستند، بلکه به موتور محرکه تحول در سامانه انرژی جهان تبدیل شده‌اند. کشورهای پیشرو، با تعهدی راسخ و سرمایه‌گذاری‌های کلان، مسیری را طی کرده‌اند که برای بسیاری از کشورها ازجمله ایران، می‌تواند الهام‌بخش و آموزنده باشد. آلمان که زمانی به‌‌عنوان یک قدرت صنعتی متکی بر زغال‌سنگ شناخته می‌شد، امروزه با عنوان «قلب انرژی سبز اروپا» شناخته می‌شود.

سالن قلم کتابخانه ملی، چهارشنبه 23 مهرماه، میزبان نخستین گردهمایی ملی انجمن‌های علمی دانشجویی کشور بود، رویدادی که بیش از ۳۵۰ نفر از دبیران و نمایندگان انجمن‌های علمی دانشگاه‌های سراسر کشور از ۲۹ استان کشور در آن حضور داشتند. هدف از برگزاری این گردهمایی اگر چه ایجاد شبکه‌ای پایدار از انجمن‌های علمی دانشجویی و نهادینه‌سازی همکاری آن‌ها با گروه صنایع و شرکت‌های بنیاد مستضعفان بود تا مسیر تازه‌ای برای ترویج مسأله‌محوری، تقویت مهارت‌های تخصصی دانشجویان و آماده‌سازی آن‌ها برای ورود به صنعت فراهم شود.

جایزه مصطفی (ص) به‌عنوان معتبرترین جایزه علم و فناوری در جهان اسلام هر دو سال یک‌بار به دانشمندانی اعطا می‌شود که دستاوردهای برجسته‌ای در حوزه‌های علمی و فناورانه داشته باشند. در ششمین دوره این جایزه در سال ۲۰۲۵، پروفسور مهمت تونر، پژوهشگر برجسته مهندسی زیست‌پزشکی به پاس توسعه سامانه‌های نانومیکروفلوییدیک با کاربردهای بالینی به‌ویژه در جداسازی سلول‌های نادر خون، موفق به دریافت این جایزه شد.

«دکتر روجا رحیمی»، داروساز و متخصص داروسازی سنتی، عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در گفت‌وگو با نشریه «دانشمند»؛ مروری می‌کند بر مسیر علمی و دغدغه‌هایش و از تبدیل گنجینه‌های طب ایرانی به داروهای استاندارد جهانی روایت می‌کند، خانم دکتر صاحبنام و پرافتخار ایرانی همچنین از رتبه چهارم ایران در جهان و آینده درخشان این حوزه می‌گوید. شما را به خواندن این گفت‌وگو دعوت می‌کنم.

سفر و جست‌وجوي ذهن هر پژوهشگر، شبکه‌اي از سوال‌ها، تجربه‌ها و آزمون‌هاست که مسير علم را شکل مي‌دهد. وهاب ميررکني اين مسير را از دفترچه‌اي پر از مسايل در دوران کودکي آغاز کرد و سپس از کلاس‌هاي مدرسه و مسابقات روباتيک به دانشگاه‌هاي معتبر جهان و آزمايشگاه‌هاي تحقيقاتي بزرگ رسيد.

در هند، جایی که پزشکی و مهندسی رویای مشترک بسیاری از کودکان است، پسربچه‌ای در کلاس‌های ابتدایی حیدرآباد آرام‌آرام مسیر دیگری را در ذهن خود ترسیم کرد. او می‌دید که پزشکی هرچند ارزشمند است، تاثیرش به محدوده‌ای کوچک منحصر می‌شود. همین انگیزه برای رشد و پیشرفت بیشتر، انتخابش را تغییر داد و شیمی را به راه تازه زندگی‌اش بدل کرد؛ تصمیمی که شاید برای بسیاری کوچک به نظر می‌آمد، پایه آینده‌ای متفاوت برای او شد.‌ این داستان محمد خواجه نذیرالدین است؛ روایتی از انتخاب‌های پی‌درپی و مسیری که هر انتخاب جدید، فصل دیگری از زندگی‌اش را رقم زد.

خورشید، هر صبح، پهنه وسیع ایران را بوسه می‌زند. از دامنه البرز تا شن‌های داغ لوت، نور و گرمایی بی‌پایان می‌بخشد. اما داستان تبدیل این نور به برق، قصه‌ای است که دیر آغاز شد، اما امروز شتاب بسیار گرفته است. این روایت، بر پایه داده‌های رسمی، از جرقه‌های نخستین تا سلول‌های پیشرفته، راهی را بازگو می‌کند که ایران پیموده تا بخشی از انرژی آینده‌اش را از خورشید بگیرد.