با توجه به نرخ بالای پوسیدگی دندانی در جوامع مختلف، علیرغم پیشرفت‌های فراوان دندان‌پزشکی ترمیمی، ارائه روشی برای بازسازی طبیعی دندان‌ها که در عین مقاومت به پوسیدگی، عملکرد و زیبایی دندان‌های طبیعی را داشته باشند، از دیرباز مورد توجه محققان حوزه پزشکی بازساختی بوده است. اگرچه هنوز با رشد مجدد دندان‌ها در دهان بیمار فاصله وجود دارد، ولی پیشرفت‌های فراوان علوم سلول‌های بنیادی و فناوری‌های نانو در سال‌های اخیر، رسیدن به این آینده را از آن‌چه فکر می‌کنید، نزدیک‌تر ساخته است.

پژوهشگران به‌تازگی موفق شده‌اند که دندان انسان را در محیط آزمایشگاهی پرورش دهند. اهمیت این دستاورد زمانی احساس می‌شود که درد و خونریزی کاشت دندان مصنوعی یا اصطلاحا ایمپلنت دندان را به یاد آوریم. صرف هزینه‌های گزاف مالی، زمانبر بودن فرآیند ایمپلنت، مناسب نبودن استخوان فک برای ایمپلنت و پس‌زدن آن ازسوی بدن، ضرورت توسعه این فناوری را برجسته‌تر می‌کند. این دستاورد علم زیست‌فناوری، امیدهای تازه‌ای برای درمان‌های بازساختی دهان و دندان و جایگزینی روش‌های سنتی ایمپلنت دندانی ایجاد کرده است.

هر شب، آسمان بالای سر ما صحنه نمایش بی‌کلامی از نور و حرکت است. گاهی، خطی نورانی این تاریکی را می‌شکافد؛ یک «ستاره دنباله‌دار» یا شهاب‌واره که در اتمسفر می‌سوزد. اما برخی از این مسافران سرسخت‌ترند؛ مثل همان سنگی شیروانی خانه‌ خواهر نقی معمولی را سوراخ کرد. هرچند رسیدن پای سنگ‌ها به سیاره‌ زمین معمول نیست و معمولا این اجسام پیش از رسیدن به زمین در جو آن ذوب می‌شوند اما همین اتفاق غیرمعمولی با خودش پیام‌های بسیاری دارد و حتی بهانه‌ گفتن یک قصه و ساخت فصل هفتم سریال پایتخت باشد. بیایید سفری میان‌رشته‌ای را شروع کنیم و پرده از رازهای این پیام‌آوران خاموش برداریم و نگاهی گذرا بیندازیم به نقش آن‌ها را در علم، تاریخ، فرهنگ و جامعه‌شناسی مدرن.

شرکت چاینا تِلکام کوانتوم گروپ (China Telecom Quantum Group) توانست برای نخستین‌بار تماس تلفنی رمزگذاری‌شده را -با ترکیب کلید توزیع‌شده‌ کوانتومی و الگوریتم‌های مقاوم در برابر رایانه‌های کوانتومی- از پکن به «هفئی» (Hefei) در مرکز استان انهوی در شرق چین برقرار کند. فاصله‌ بین این دو نقطه هزار کیلومتر است. همزمان در فرانسه، شرکت SEALSQ با اجرای الگوریتم‌های پساکوانتومی استانداردشده‌ «کریستال کایبر» و «دیلینیوم» روی سخت‌افزار تجاری، نمایش زنده‌ای از امنیت آینده‌نگرانه ارایه داد.

وقتی اولین ساکنان مستقر شدند و مسافران بعدی مریخ هم از راه رسیدند، زندگی روزمره در این سیاره چگونه خواهد بود؟

درحالی‌که بشر ساکن در زمین، در آینده در خانه‌های هوشمند اقامت می‌کند، ممکن است روزگاری نوه‌های ما و فرزندان آن‌ها در جای دیگری از کیهان زندگی کنند؛ بنابراین می‌توان پرسید زندگی انسان در سیاره‌ای دیگر مانند مریخ چگونه خواهد بود؟

برای هزاران سال، مریخ فقط نقطه‌ای سرخ و مرموز در آسمان شب بود، الهام‌بخش اسطوره‌های باستانی و حکایت‌هایی از خدایان جنگ. اما امروز، این سیاره سرخ، دیگر یک افسانه دوردست نیست، بلکه به وسوسه‌انگیزترین مقصد بشریت برای کاوش و شاید سکونت تبدیل شده است. از اولین نگاه‌های تلسکوپی که کانال‌های خیالی را بر سطح آن نمایان کرد تا کاوشگرهای روباتیکی که اکنون درحال نمونه‌برداری برای بازگشت به زمین هستند، سفر ما به مریخ، اوج کنجکاوی علمی و جاه‌طلبی انسانی است.

 رونالد گراهام، یکی از ریاضی‌دانان مطرح دهه 80، مساله‌ای محاسباتی را طرح کرد و برای حل آن، 100 دلار جایزه تعیین کرد: «مساله سه‌گانه فیثاغورث»؛ این مساله این‌گونه تعریف می‌شود: در فرمول فیثاغورث، که یکی از پایه‌های نظریه اعداد و هندسه است، مجموعه‌هایی خاص از «سه عدد صحیح مثبت» را می‌توان در این گنجاند؛ سوالی که رونالد گراهام مطرح کرد این بود که آیا می‌توان تمام اعداد صحیح مثبت را به دو گروه تقسیم کرد، طوری‌که هیچ گروهی شامل یک سه‌تایی کامل فیثاغورثی نباشد؟  به‌هرحال در سال‌های اخیر، فرضیه رونالد گراهام، توجه دانشمندان را به خود جلب کرد و منجر به یک رکوردشکنی در حجم داده‌های پردازش شده شد؛ نتیجه آن‌که محققان موفق به رد این فرضیه شدند و دریافتند که چنین چیزی در ریاضیات وجود نداشته و آن را نفی کرده‌اند.