تلاقی زیست‌فناوری پیشرفته و اهداف بلندپروازانه حفاظت، زمینه نوظهور احیای گونه‌های منقرض‌شده را به وجود آورده و تخیل علمی و عمومی را تسخیر کرده است. در خط مقدم این جنبش، شرکت بایوساینسز کلوسال از تکنیک‌های مهندسی ژنتیک پیشرفته با هدف اعلام‌شده احیای گونه‌های منقرض‌شده بهره می‌برد. در میان پروژه‌های جذاب آنان، در کنار ماموت پشمالو […]

محمدرضا ابوالقاسمی دهاقانی در سال 1382 وارد دانشگاه امیرکبیر شد و در رشته علوم کامپیوتر و سپس هوش مصنوعی تا فوق لیسانس  بالا رفت و بعد در مقطع دکترا سراغ رشته علوم اعصاب سیستمی رفت. یک علم میان رشته ای که سعی می کند بفهمد دنیای خارجی چه شکلی در مغز پردازش می شود. او الان عضو هیئت علمی دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه تهران و مدیر گروه هوش مصنوعی است. او در این مصاحبه اطلاعات جامعی را درباره هوش مصنوعی عصب پایه و همگرایی علوم کامپیوتر با علم مغز و اعصاب در اختیار ما می گذارد.

«جنیفر دودنا» و « امانوئل شارپنتیر» برای کشف فناوری CRISPR-Cas9 جایزه نوبل گرفتند. دودنا پس از آن در یک سخنرانی معروف در سال 2015 درباره این فناوری و آینده اش توضیحات دقیقی داد و از جامعه علمی خواست حالا که امکان ویرایش نسخه ژنوم انسان فراهم شده، کمی در ادامه راه مکث و تامل کنند تا چارچوب های دقیقی برای کنترل تبعات ناخواسته این فناوری بر زندگی بشر و حیوانات تدوین شود. خواسته ای که احتمالا کسی آن را جدی نگرفت. گزیده این سخنرانی را بخوانید.

تیم تحقیقاتی شرکت زیست فناوری «کُلوسال بیوساینس» مشغول مطالعه روی ژنوم‌های باستانی ماموت‌ها و مقایسه آن‌ها با ژنوم‌های فیل‌های آسیایی بوده تا تفاوت‌های آن‌ها را درک کنند و حالا شروع به ویرایش ژنوم سلول‌های فیل‌های آسیایی کرده‌اند. اما قبل از آن، محققان تلاش کردند با استفاده از همین روش، موش‌هایی پشمالو و مقاوم به سرما […]

کریسپر کَس (CRISPR-Cas) یک سیستم ایمنی ذاتی در باکتری‌ها و آرکئا است که به آن‌ها امکان می‌دهد در برابر ویروس‌ها و عوامل خارجی از خود دفاع کنند. این سیستم در سال‌های اخیر به عنوان یک ابزار قدرتمند در زمینه ویرایش ژنتیکی و مهندسی ژنوم شناخته شده است و انقلابی در زیست‌شناسی مولکولی و پزشکی ایجاد […]

تصاویر جدید تلسکوپ آتاکاما از قدیمی‌ترین نور کیهان، جزئیات بی‌سابقه‌ای از تولد هستی ۳۸۰,۰۰۰ سال پس از مهبانگ را آشکار کرده است.

در علم ریاضیات، مفاهیم بسیار مبهمی وجود دارد که به‌سختی می‌توان آن‌ها را در ذهن پذیرفت؛ مثلاً تا به امروز همه ما فکر می‌کردیم که معنا و مفهوم علامت مساوی (=) را به‌خوبی درک کرده‌ایم. به نظر می‌رسد که ریاضی‌دانان نمی‌توانند در مورد تعریف علامت مساوی (=) که دو چیز را باهم برابر می‌داند، به توافق برسند. این اختلاف ممکن است برای برنامه‌های رایانه‌ای که در بررسی اثبات‌های ریاضی مورداستفاده قرار می‌گیرند، دردسرساز شود.