شرکت چاینا تِلکام کوانتوم گروپ (China Telecom Quantum Group) توانست برای نخستین‌بار تماس تلفنی رمزگذاری‌شده را -با ترکیب کلید توزیع‌شده‌ کوانتومی و الگوریتم‌های مقاوم در برابر رایانه‌های کوانتومی- از پکن به «هفئی» (Hefei) در مرکز استان انهوی در شرق چین برقرار کند. فاصله‌ بین این دو نقطه هزار کیلومتر است. همزمان در فرانسه، شرکت SEALSQ با اجرای الگوریتم‌های پساکوانتومی استانداردشده‌ «کریستال کایبر» و «دیلینیوم» روی سخت‌افزار تجاری، نمایش زنده‌ای از امنیت آینده‌نگرانه ارایه داد.

وقتی اولین ساکنان مستقر شدند و مسافران بعدی مریخ هم از راه رسیدند، زندگی روزمره در این سیاره چگونه خواهد بود؟

درحالی‌که بشر ساکن در زمین، در آینده در خانه‌های هوشمند اقامت می‌کند، ممکن است روزگاری نوه‌های ما و فرزندان آن‌ها در جای دیگری از کیهان زندگی کنند؛ بنابراین می‌توان پرسید زندگی انسان در سیاره‌ای دیگر مانند مریخ چگونه خواهد بود؟

برای هزاران سال، مریخ فقط نقطه‌ای سرخ و مرموز در آسمان شب بود، الهام‌بخش اسطوره‌های باستانی و حکایت‌هایی از خدایان جنگ. اما امروز، این سیاره سرخ، دیگر یک افسانه دوردست نیست، بلکه به وسوسه‌انگیزترین مقصد بشریت برای کاوش و شاید سکونت تبدیل شده است. از اولین نگاه‌های تلسکوپی که کانال‌های خیالی را بر سطح آن نمایان کرد تا کاوشگرهای روباتیکی که اکنون درحال نمونه‌برداری برای بازگشت به زمین هستند، سفر ما به مریخ، اوج کنجکاوی علمی و جاه‌طلبی انسانی است.

 رونالد گراهام، یکی از ریاضی‌دانان مطرح دهه 80، مساله‌ای محاسباتی را طرح کرد و برای حل آن، 100 دلار جایزه تعیین کرد: «مساله سه‌گانه فیثاغورث»؛ این مساله این‌گونه تعریف می‌شود: در فرمول فیثاغورث، که یکی از پایه‌های نظریه اعداد و هندسه است، مجموعه‌هایی خاص از «سه عدد صحیح مثبت» را می‌توان در این گنجاند؛ سوالی که رونالد گراهام مطرح کرد این بود که آیا می‌توان تمام اعداد صحیح مثبت را به دو گروه تقسیم کرد، طوری‌که هیچ گروهی شامل یک سه‌تایی کامل فیثاغورثی نباشد؟  به‌هرحال در سال‌های اخیر، فرضیه رونالد گراهام، توجه دانشمندان را به خود جلب کرد و منجر به یک رکوردشکنی در حجم داده‌های پردازش شده شد؛ نتیجه آن‌که محققان موفق به رد این فرضیه شدند و دریافتند که چنین چیزی در ریاضیات وجود نداشته و آن را نفی کرده‌اند.

تلاقی زیست‌فناوری پیشرفته و اهداف بلندپروازانه حفاظت، زمینه نوظهور احیای گونه‌های منقرض‌شده را به وجود آورده و تخیل علمی و عمومی را تسخیر کرده است. در خط مقدم این جنبش، شرکت بایوساینسز کلوسال از تکنیک‌های مهندسی ژنتیک پیشرفته با هدف اعلام‌شده احیای گونه‌های منقرض‌شده بهره می‌برد. در میان پروژه‌های جذاب آنان، در کنار ماموت پشمالو […]

محمدرضا ابوالقاسمی دهاقانی در سال 1382 وارد دانشگاه امیرکبیر شد و در رشته علوم کامپیوتر و سپس هوش مصنوعی تا فوق لیسانس  بالا رفت و بعد در مقطع دکترا سراغ رشته علوم اعصاب سیستمی رفت. یک علم میان رشته ای که سعی می کند بفهمد دنیای خارجی چه شکلی در مغز پردازش می شود. او الان عضو هیئت علمی دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه تهران و مدیر گروه هوش مصنوعی است. او در این مصاحبه اطلاعات جامعی را درباره هوش مصنوعی عصب پایه و همگرایی علوم کامپیوتر با علم مغز و اعصاب در اختیار ما می گذارد.

«جنیفر دودنا» و « امانوئل شارپنتیر» برای کشف فناوری CRISPR-Cas9 جایزه نوبل گرفتند. دودنا پس از آن در یک سخنرانی معروف در سال 2015 درباره این فناوری و آینده اش توضیحات دقیقی داد و از جامعه علمی خواست حالا که امکان ویرایش نسخه ژنوم انسان فراهم شده، کمی در ادامه راه مکث و تامل کنند تا چارچوب های دقیقی برای کنترل تبعات ناخواسته این فناوری بر زندگی بشر و حیوانات تدوین شود. خواسته ای که احتمالا کسی آن را جدی نگرفت. گزیده این سخنرانی را بخوانید.